عادت های بد

عادت های بد به این شکل به وجود می آیند که ما یک اشتباه را تکرار می کنیم و این تکرار های مکرر، تبدیل به عادت می شود و تا سال های سال ما را همراهی خواهد کرد.

عادت های بد فقط ما را درگیر خود نمی کنند، خانواده و اجتماع ما نیز درگیر خواهند بود. با نمونه هایی به توضیح این مسئله خواهیم پرداخت.

عادت نداشتن نظافت شخصی درست

این نکته را می توان در جاهایی که شلوغ هستن به وفور دید یا استشمام کرد. این عادت بد یعنی به خود نرسیدن فقط ما را درگیر و اذیت نمی کند، بلکه اطرافیان ما نیز مورد بی رحمی مان قرار می گیرند. وای به حال همکاران و دوستان این گونه افراد.

 پرخاشگری و فحاشی کردن

این نکته را بدانید زمانی که تن خود را تا نیمه از پنجره بیرون می آورید و حرف هایی را می زنید که احتیاج مبرمی به زیر نویس و شطرنجی کردن شما دارد، کودکی در کنار شما یا بیرون ماشین در حال یاد گرفتن است. اگر فرزندانی داریم که از بد زبانی آنها ناراحت هستیم باید کمی به عقب برگردیم و ببینیم چگونه الگویی بوده ایم.

 دروغ گفتن

دروغ گفتن مهمترین انحراف اجتماعی است که می تواند یک اجتماع را به آنجایی ببرد که دیگر راهی برای بازگشت آن وجود ندارد. سعی کنیم دروغ گفتن در جامعه ما نقل و نبات نباشد که بر سر مردم می ریزیم.

دورویی

دورویی یکی از آن دسته کار هایی است که شدیدا نکوهیده شده اما باز وجود دارد. این گونه افراد با توجه به موقعیت رفتار خود را تغییر می دهند تا بیشترین سود را از مکان و زمان بدست بیاورند. این افراد خود واقعی خود را گم کرده اند و شاید دیگر نتوانند باز یابند آن چه که بهتر بود باشند.

 حسادت

این مورد می تواند به شدت آسیب زننده باشد. این احساس اشتباه موجب می شود که دست به اقداماتی بزنیم که هرگز دوست نداشتیم آنها را انجام بدهیم و همین احاس است که ما را در مقابل دیگران کوچک خواهد کرد.

 فرصت طلب های بد و افراد با هوش

تفاوت زیادی بین این دو گروه وجود دارد. یک فرصت طلب بد، به هیچ عنوان با هوش نیست و یک فرد باهوش به هیچ عنوان فرصت طلب بد نیست. بیشتر توضیح خواهم داد.

خیلی از ما یاد گرفته ایم که منتظر باشیم تا از رودخانه گل آلود ماهی بگیریم و به هیچ عنوان به عواقبی که برایمان یا دیگران و یا حتی محیط زندگی مان ممکن است به وجود بیایید توجهی نداریم. اما  انسان های با هوش به سود های مقطعی و فرصت هایی که ممکن است آسیب زننده باشند توجه ندارند و با تفکر و علاقه ای که به اجتماع خود دارند به کارهایی می پردازند که نتیجه مثبتی برای همگان داشته باشد.

در واقع ما با بی توجهی به عادت های بد و ادامه دادن به آنها به افرادی تبدیل شده ایم که به هیچ عنوان توجهی به آیندگان خود نداریم و با بذر های بدی که می کاریم آیندگان را سیر که نمی کنیم هیچ بلکه به ورطه بدبختی هم خواهیم کشانید شان. پس بهتر است سعی کنیم خود را اصلاح کنیم تا فرزندان فرزندان ما از ما به نیکی یاد کنند.

با تشکر از نظرات شما هادی زند کارشناس ارشد روانشناسی