آیا آفتاب برای کودک ضروری است؟

کودک تشنه حرارت و نور هستند و باید از فواید آن استفاده کنند، اما چطور؟ استفاده از آفتاب به نسبت محیط، رنگ پوست، محل تابش اشعه خورشید تفاوت دارد.

اگر کودک سفید پوستی در مقابل اشعه آفتاب قرار گیرد، پس از زمان کوتاهی احساس گرما خواهد کرد و شدت گرما به تناسب نواحی گرمسیری یا متعادل و فصول مختلف سال به تدریج به سوزش و ناراحتی تبدیل خواهد شد و کودک را خواهد آزرد.

تابش اشعه آفتاب

در کنار استخر یا دریا، در زمستان روی برف و در صحرا ضایعات شدیدتری را ایجاد می کند که در ابتدا سبب سرخی و تیرگی پوست می شود و به تدریج به سوختگی پوست نیز منجر می شود.

آفتاب همچنان که باعث گشاد شدن عروق پوست بدن می شود، باعث گشاد شدن عروق مغزی نیز خواهد شد. اگر فرزند شما مدت زیادی در آفتاب بماند علاوه بر سوختگی جلدی ممکن است گرفتار عوارض مغزی نیز شود.

این عارضه در مراحل اولیه با بیحالی، تب شدید و گرمی بدن ظاهر می شود. کودک نالان خواهد شد. شب به خواب نخواهد رفت و از درد استخوان و سایر اعضای بدن شکایت خواهد داشت. گاه نیز سرگیجه و استفراغ عارض می گردد.

خوراندن دارو هایی که دکتر برای کودک تجویز کرده و مالش بدن کودک با حوله آب سرد، نوشاندن چند جرعه آب یا شربت خنک، مسکن ناراحتی های کودک خواهد بود.

آفتاب زدگی، اگر از این مرحله فراتر رود موجب تورم و خونریزی و بی حالی و غش در کودک می گردد و چه بسا که منجر به از بین رفتن کودک شود.

نوزادان به آفتاب حساس ترند و اگر لباس بیشتری به تن داشته باشند خیلی زود ناراحت خواهند شد. علت اصلی سوختن بدن وجود اشعه ماوراء بنفش در آفتاب است.

بیان این مطلب ضروری است که تابش مستقیم اشعه آفتاب ضامن حفظ سلامت و بهداشت افراد است. وجود آفتاب برای رشد و نمو استخوانها به خصوص در دوران کودکی از ضروریات است.

آفتاب

سبب رشد و تغییر شکل گلبول های مخصوص خون نیز می شود که به عمل خونسازی کمک می کند. بهمین خاطر کسانی که در اماکن مرطوب و سرپوشیده زندگی زندگی می کنند، رنگ و رویشان پریده و به کمخونی هستند.

خاصیت میکرب کشی و ضد عفونی آفتاب نیز بر همه روشن است.

گردآورنده: هادی زند کارشناس ارشد روانشناسی