ویستا لایف
وظیفه های اجتماعی ما کدامند؟ ما چگونه با اتفاقات خوب یا بد اجتماع برخورد می کنیم؟
نحوه برخورد ما هر چه که باشد نشانی خواهد بود از سلامت روانی اجتماعی ما، حال با یک سوال کلیدی مواجه هستیم و آن این است که در اجتماعی که کودکی چند ماه دزدیده می شود و در ماشین رها می شود با بی توجه ای از سر نادانی و یا کودکی دیگر مورد تجاوز قرار می گیرد و یا هزاران اتفاقات دیگر و برخورد ما فقط محدود به ناراحتی هایی مجازی می شود، این اجتماع آیا مشکل ندارد؟
ما چطور باید تغییر کنیم و مواردی را در فرهنگ خود جایگزین موارد نادرست کنیم
برای تغییر کردن باید به پایه اساسی خانواده یعنی شیوه تربیت فرزند توسط مادر پرداخت، مادرانی که به شدت درگیر وضع مالی خانواده هستند و در این اجتماع در حال بزرگ شدن و پر از استرس کمتر توجه لازم را به فرزندان خود دارند، این درست است که پدر هم وظیفه بسیار مهمی دارد ولی مادر اولین خشت های تربیتی، اخلاقی و ادراکی را می سازد که تغییر آنها اگر نگوییم غیر ممکن جزوه کارهای بسیار سخت خواهد بود.
مثال
در اجتماع شاهد حرکت های اجتماعی فعالی از طرف زنان برای حمایت از زنان هستیم که اگر کمی دقت کنیم به نکته کلیدی برخواهیم خورد، کیستند کسانی که این مردان مستبد را بزرگ می کنند، بله زنان پس باید آموزش را در اولویت قرار داد و به پسران جامعه خود درست برخورد کردن با زن را آموخت تا در زمانی که یک مرد را تحویل اجتماع می دهند آن مرد خود فعالی شود برای حمایت از زن نه دشمنی ترسیده برای از دست ندادن موقعیت خود در اجتماع، مرد باید یاد بگیرد همان طور که زن باید یاد بگیرد تا درست یاد دهد.
نکته مهم
این مهم تنها در صورتی قابل دست یابی است که آموزش دهند خود نیز یاد بگیرد که نحوه درست تربیت چیست و در نهایت حمایت های لازم از این گروه که از معلمین گرامی گرفته تا روان شناسان متخصص انجام شود تا آنها بتوانند اجتماع سالم تر را به وجود آورند.
در نهایت
زمانی می توانیم سلامت اجتماع را تضمین کنیم که آن را بر پایه یک جاذبه و دافعه قرار دهیم، به این معنا که در مقابل اتفاقات ناگوار مسئولانه برخورد کنیم و خواستار از بین رفتن و دیگر تکرار نشد آن باشیم با اصرار فراوان و در مقابل، اتفاقات خوب را پذیرا باشیم بدون توجه به این که از کجا آمده و از کدام قوم وقبیله است.
هادی زند کارشناس ارشد روان شناسی.
